شـبـیه بـارش بـاران بی‌امـان در شب            چکید اشک ز چشمان کودکان در شب

خدا دوباره به تـشـیـیع جـسم ممـتحنه            گـرفـت از اسـدالله امـتـحـان در شـب

تو در مـیانۀ تـابـوت خـفـته بودی؟ نه            علی کشید خودش را کشان کشان در شب

پدر چگونه به پیـری رسید، بی‌تـردید            زمان غسل تو ای مادر جوان در شب

پس از غـروب تو ای آفتاب پیـغـمـبر            جهان شب زده مانده است همچنان در شب

پس از تو سهم زمین چیست غیر تاریکی            بدون ماه چگونه است آسمان در شب

زمین برای تو شأن حرم شدن که نداشت            قرار شد بشود پیکـرت نهان در شب